‘Rug recht, kin omhoog. Omhóóg! Kom op, doortrappelen!’
In baan 1 en 6 watertrappen zwemlessers zich energiek een weg naar diploma A.
In baan 3: borstcrawlers. Mannen in professionele Speedo’s en dito zwembrillen die rakelings langs de bolletjes scheren. Ze hebben geen oog voor ons, simpele baantjestrekkers, in baan 2, 4 en 5.

Het liefst zwem ik in baan 4, achter de Heel Trage.
De Heel Trage ligt als een soort veerboot diep in het water en trekt zonder op-of-om-kijken in een ongelooflijk laag tempo haar baantjes.
Ze laat zich door niemand opjagen.
Niet door de woest-spetterende borstcrawlers, niet door de Duwer en ook niet door de Kleppers.

De Duwer wil snel-snel en ergert zich wezenloos aan de Heel Trage.
Na twee nèt-iets-te-agressieve inhaalacties wijkt de Duwer kwaad uit naar baan 5.
De Heel Trage zwemt door.

De Kleppers ergeren zich nergens aan, die hebben alleen oog, en vooral oor, voor elkaar.
Al naast-elkaar-zwemmend nemen ze de afgelopen week door.
Op luide toon, want met water in je oren en twee schreeuwende badjuffen op de achtergrond moet je nogal een keel opzetten om uit te leggen hoe dat nou precies werkt, zo’n spiraaltje.
De Heel Trage wijkt geen centimeter, waardoor De Kleppers tijdelijk àchter elkaar moeten zwemmen.
En dus cruciale informatie missen.
Al snel druipen ook De Kleppers af.
Zo maakt de Heel Trage de baan vrij en watertrappel ik me in haar kielzog heel langzaam-maar-zeker door mijn zwem-uurtje heen.

Had ik buiten het zwembad ook maar zo’n Heel Trage vóór me – heerlijk lijkt me dat.
Voor de derde keer het consultatie-bureau vergeten?
Rug recht.
Om half 12 ‘s nachts nog 23 BoobyTags, 8 Clip-a-Gogo’s, 2 BinkyBabies en 3 HappyWrappers inpakken?
Kin omhoog.
30 dagen achter op de bouwplanning?
Gewoon doortrappelen.

We komen er wel.
Langzaam-maar-heel-zeker.

Comments

comments