“Ja, ik weet al wat ik later wil worden,” zegt de tienjarige overtuigd. Ze heeft net de hele middag afwisselend aan haar haar zitten frunniken en TopModel-poppetjes aangekleed en weet het dus zeker: zij wordt later mode-ontwerper. “Wat wil jij eigenlijk worden, Jettie?” vraagt ze aan haar zevenjarige zusje. Niet uit echte interesse – maar […]
“Mja…” mopperde de negenjarige, half binnensmonds. Ze had haar mond vol Indiase Spruitjessoep, dus ze kon niet op haar normale volume commentaar leveren. Terwijl ze lepel na lepel van de (ook in mijn ogen niet al te best geslaagde grijsgroene smurrie) wegwerkte, liet ze de soepen van afgelopen weken de revue passeren.
Of ik meeging naar het strand/de bibliotheek of de winkel? Nee. Of ik even een glas water/Dokter Bibber/de blauwgroene viltstift wilde halen? Nee. Of ik mee wilde spelen met verstoppertje, springtouwen of gymnastiekje? Nee. Mijn antwoord op de meeste kindervragen van afgelopen zomervakantie was nee. Waarom niet?
Broodtrommels: zoek. Gymtas: vergeten. Huiswerk: was dat voor vandaag?! De eerste week ging het goed, dat wel. Maar aan alle goede dingen komt een eind. De tweede dag van de tweede schoolweek loopt het spaak. Eén kind is in tranen, het andere vertrekt geïrriteerd naar gymles – een half uur voor school überhaupt opengaat. Ze […]
“Mmmpf,” zei ze, nog net hoorbaar. En: “Tsssk”, sputterde ze er nog achteraan, terwijl ze zich omdraaide om naar haar kleinkinderen te kijken. Vrij vertaald kwam het ongeveer neer op: “Jij ontaarde moeder.” We stonden in de enorme overdekte speeltuin van Toverland, gezellig in de rij voor de koffie. Ik had net drie seconden daarvoor ontdekt dat […]
Op mijn zeventiende was ik verslaafd aan friet. Een hele herfstvakantie lang at ik drie keer per dag slappe friet uit een klamme papieren zak van de plaatselijke snackbar. Het was het logische gevolg van een experiment waarbij ik mijn brave dagritme omruilde voor een wat rock&rolliger nachtritme.
Alles zat al de hele dag tegen – en het was pas half acht. Ik had knallende koppijn, mijn pillen waren op, mijn havermout brandde aan, de kleuter wilde vlechten – of nee, toch niet – of jawel, toch wel – of nee – tóch een hoge knot. Nee, twéé hoge knotten. De negenjarige herinnerde […]
… ze bedoelt het lief, mijn mini-puber. Ze heeft al sinds haar vijfde commentaar op mijn ‘dikte’. Ze ziet me het liefst op lompe sloffen, want die passen veel beter bij me dan elegante sandaaltjes – die zijn meer iets voor dúnne moeders. Natuurlijk is het ook grappig, dit soort opmerkingen. Natuurlijk moet ik er negen […]
Die ene film met die kinderen, die wasbeer en die verrekijker. Of: Un Long Dimanche de Fiançailles. Maar ook: man buns. En baarden. Ik heb er niets mee. Met De Kleine Prins ook niet, trouwens.
Gisteren was zo’n dag. Zo’n dag die, qua opstaan, al helemaal verkeerd begint. Zo’n dag die onvermijdelijk volgt op een weemoedig weekend. Nergens zin in. (en dat terwijl ik het leukste werk van de wereld heb.) Ruzie met de kinderen. (nou vooruit, die waren ook wel behoorlijk aan het klieren, daar zou iedereen, zelfs op […]