Het klinkt een beetje als de nieuwe aardappelen. Nieuwe haring. Nieuwe wijn in oude zakken. Nieuwe feministen. Toch juichen wij het Nieuwe Feminisme toe – en hard ook. Want…
… wij horen nog te vaak dat vrouwen (en mannen ook, maar daar hebben we het hier even niet over) ‘niet zoveel hebben met feministen.’
Pardon?!
Dénk ik dan.
Maar dat zeg ik niet hardop; voor je het weet zit je een ideologische fittie over de term ‘feminist’, het wel of niet bestaan van het glazen plafond, het (on)nut van vrouwenquota en wel of geen lipstick – en kun je het niet meer hebben over de zaken waar wij het nu juist zo dolgraag wél over wil hebben.
Het steeds dwingender opgelegde schoonheidsideaal, om er maar één te noemen.
De moederschapsidylle, dat ‘wetenschappelijk wordt aangetoond’ dat meisjes minder goed kunnen rekenen dan jongens, de verdeling van (mantel)zorgtaken, het gebrek van vrouwen aan de top of zelfs maar aan mediatafels. Etcetera.
Allemaal zaken die je niet kunt bespreken als je ruziet over de term ‘feminisme’.
Over de juiste invulling ervan.
Over wie zich nu wel, en wie juist niet, feminist mag noemen.
Pffft.
Daarom ben ik dus blij met het zogenaamde Nieuwe Feminisme –
– omdat het een andere, lossere benadering van feminisme op de kaart zet.
“Er zijn geen programma’s, er zijn geen pamfletten. Het is een beetje ongericht. (…) Er zijn geen geboden, geen kledingvoorschriften, geen handvesten hoe te leven, hoeveel te werken.”
– stond in dagblad Trouw, van de week. In het stuk: ‘De nieuwe feministen komen eraan!’** definieert Toske Andreoli precies hoe ik in het nieuwe feminisme sta:
“Ik vond het feminisme erg dwingend, vrouwen moesten altijd zoveel. Toch ben ik sinds een jaar of twee feminist. Er wordt wel vaak gezegd dat vrouwen nu alles kunnen doen wat ze willen, maar dat vind ik niet helemaal waar. Je moet je ook afvragen waarom er veel dingen zijn die vrouwen vaak nog niet willen. Aanschuiven als deskundige in een talkshow bijvoorbeeld. Maar vooral: hoe vind je de juiste houding? Te afstandelijk is niet goed, maar je moet ook weer niet behaagziek zijn. Zo kritisch kijken we niet naar mannelijke experts.
Ik merk niet zozeer dat ik zelf seksistisch benaderd word, maar eerder dat ik ook vooroordelen heb. (…) Ik ben op een vrouw kritischer, op haar toon en houding, hoe ze eruitziet. Ik denk zelf soms ook seksistische dingen, al corrigeer ik mezelf wel.”
Verderop in het stuk legt ze uit dat zij een gelijkheidsfeminist is:
“Ik ben een overtuigd gelijkheidsfeminist. (…) Het moderne feminisme is vooral gericht op beeldvorming van mannen en vrouwen. Het legt niet per se de schuld bij vrouwen zelf, het is niet meer zo gericht op arbeid en de verdeling van zorgtaken en op seksuele bevrijding. En de man als vijand, dat is bij ons helemaal weg. De mannelijke feminist wordt juist omarmd. Als mannen de keurslijven ook zien waarin we allemaal zitten, dan zijn we aardig op weg.”
“Hoera!” dacht ik: “Gelijksheidsfeminisme!”***
Want dat is nu precies waar Lisa en ik mee bezig zijn binnen #andersomdraaien.
Wij vinden: mannen en vrouwen zijn niet hetzelfde, maar wel gelijkwaardig. Veel mensen zijn het daarmee eens, en toch zien we om ons heen nog veel mensen worstelen met die gelijkwaardigheid. Wij denken dat dat komt omdat onze maatschappij stikt van de ongeschreven normen en waarden. Normen en waarden die onze samenleving vormen, maar die nergens (dat is de pest met ongeschreven regels) zwart op wit geschreven staan.
Die ongeschreven regels gaan wij #andersomdraaien.
Want pas als je ze andersomdraait, zie je wat het effect van die ongeschreven regels is. Pas als je ze andersomdraait, en ervaart wat dat met je doet, merk je hoe sturend die ongeschreven regels zijn.****
Het nieuwe feminisme = gelijkheidsfeminisme
En daarom zijn wij er zo blij mee.
Vergeet het zure okselhaar, de BHloze tuinbroeken en de mannenhatende kenaus.
Mannen en vrouwen zíjn niet gelijk – maar wel gelijkwaardig. Wij gaan het hebben over de ongeschreven regels die we allemaal in ons hoofd hebben en kijken hoe die die gelijkwaardigheid verstoren. Doe je mee?
Meer lezen over #andersomdraaien?
In dit artikel leggen we precies uit wat #andersomdraaien is.
En in dit artikel lees je de FAQ’s met betrekking tot #andersomdraaien.
Op onze openbare Facebook-pagina vind je de artikelen en discussies die we tot nu gedeeld hebben.
En gisteren, op Internationale Vrouwendag, lanceerden we het besloten deel van onze online huiskamerdiscussieclub, een besloten Facebookgroep waarin we mooie (nieuw-feministische) discussies gaan voeren!
Meer lezen over het nieuwe feminisme?
In deze lijst verzamel ik artikelen over het (al dan niet nieuwe) feminisme:
En heb jij nog aanbevelingen? Laat het me weten, in de comments hieronder!
*)
Op de foto hierboven Chimamanda Ngozi Adichie. Zet een pot thee (en je telefoon uit) en kijk haar geweldige TEDtalk.
**) Verschillende mensen in mijn netwerk attenteerden mij op dit stuk. Dank Mirjam, Zita en Michal!
***) Natuurlijk is er ook veel kritiek op het ‘nieuwe feminisme’.
Vooral van ‘oude feministen M/V’ die gewend zijn om er met gestrekt been in te gaan. Die hard tegen hard willen spelen. Die ideologische discussies willen voeren. Deze reactie op ‘De nieuwe feministen komen eraan!’ vond ik tekenend daarvoor:
Tjonge. ‘De nieuwe feministen komen er aan!’ Berg je! Maar liefst een maand lang laten ze hun okselhaar groeien. Dat zal ze leren, die vrouwen-onderdrukkers! Zelden zo’n babbeldebabbel-verhaaltje gelezen over ‘feminisme’. En geen woord over de échte urgentie: de rap toenemende invloed van een religie die als geen andere wordt aangedreven door testosteron, die vrouwen onderdrukt, van hun vrijheid berooft en als tweederangs schepsels beschouwt. Slaapt u rustig verder. En babbel over okselhaar.
– zegt een zekere Peter Emile, in een reactie onder ‘De Nieuwe Feministen komen eraan’
Natuurlijk valt daar veel voor te zeggen. Maar wij richten ons niet op mensen die van discussiëren hun beroep hebben gemaakt. Wij richten ons op de mannen en vrouwen die er wel iets van vinden, maar niet weten wat. Die zich niet willen profileren als feminist, maar wel nadenken over vrouwenzaken. Vaders en moeders die dochters en zonen opvoeden, en die daar mee worstelen. De grote vragen en grote discussies laten we langs ons heen gaan. Wij richten ons op feminisme in het klein.
****) In onze online huiskamerdiscussieclub #andersomdraaien publiceren wij iedere maand een beeldcolumn rondom een specifiek feministisch onderwerp. In de weken erna gaan we het hebben over dat onderwerp, en posten we links naar filmpjes, artikelen en onderzoeken die met dat onderwerp te maken hebben.
Waaróm we dat doen, #andersomdraaien?
Het doel van #andersomdraaien is:
- vrouwen (en mannen!) uitdagen hun eigen keuzes kritisch onder de loep te nemen, en…
- hen op die manier bewust maken van stereotyperingen en de ongeschreven regels die die met zich meebrengen, en zo…
- meer ruimte en begrip voor individuele keuzes creëren.
Niet alleen die van henzelf, maar ook die van anderen.
