Gedachten
comments 7

De vloek van 26,4 – over theepotten, ontaarde moeders en slappe papa’s

feminisme-diana-van-ewijk-andersomdraaien

Lekker thuis bij de theepot – daar zien wij Nederlanders moeders het liefst.
En blijkbaar zien moeders zichzelf daar ook het liefst. Ze geven er in ieder geval graag hun werk voor op. Lang leve Nederland, deeltijdland! Of toch niet…?

Nederlandse vrouwen werken gemiddeld 26,4 uren per week*. Mannen werken gemiddeld 37,6 uren per week. Dit verschil wordt groter als er kinderen komen. Zonder met nog meer cijfers te gaan zitten goochelen, komt het op het volgende neer:  moeders werken het minst, vaders het meest.

Doodnormaal vinden wij dat in Nederland, dat vrouwen deeltijd werken**.

Een meerderheid van de bevolking vindt een baan van twee of drie dagen ideaal voor een vrouw met jonge kinderen, en een baan van drie, maximaal vier dagen voor moeders met schoolgaande kinderen.

Het is eigenlijk ideaal, ook.
Met een deeltijdbaan verdienen moeders wel geld, maar kunnen ze zich toch ook richten op de verzorgen van man, kind en huis. En op zieke ouders, mocht dat zo uitkomen.

Win-win, zou je zeggen, die part-time werkende moeders.

Maar: hoe normaal is dat eigenlijk?
Hoe normaal is het, dat ruim 20% van de vrouwen en 42% van de mannen een vrouw geschikter vinden om kinderen op te voeden dan een man?****

Hoe normaal is het, dat een voltijdbaan voor moeders daardoor een heikel punt blijft?

Want je kinderen vijf dagen per week naar de crèche brengen om te gaan werken? Dat is toch niet bon ton. Ik heb het jarenlang gedaan, en kreeg daar uit alle hoeken kritiek op.

“Waarom neem je überhaupt kinderen, als je ze toch wil dumpen?” werd mij gevraagd.
Mij, let wel: niet óns. Mijn man kreeg geen enkele kritische vraag.
Behalve dan toen hij werk-uren inleverde om meer voor onze dochter te zorgen.

Want de boel andersomdraaien?
Ook dát was niet bon ton.
Toen de jongste naar school ging en we besloten dat ik ze voortaan zélf uit school op zou halen, ging er dan ook een zucht van verlichting door onze omgeving.

Eindelijk zouden ook ónze kindertjes met hun mama rond de theepot zitten.
En nee, dat waren niet alleen onze ouders. Ook vrienden, buren, broers en zussen waren opgelucht dat ik voortaan ‘gewoon’ thuis was met de kinderen. En dat manlief weer veilig in een baan opgeborgen zat.

Vrouwen die keihard gaan voor hun carrière worden gezien als ontaarde moeders.

26,4 uur per week werken is mooi zat.
Voor mannen geldt het precies andersom; vaders hebben de langste werkweken – langer dan mannen die geen kinderen hebben. En dat is normaal.

Mannen worden geacht full time te werken.
Kostwinners, weet je wel.

Eén papadag per week – okee.
Maar mannen die graag twee, drie, vier of zelfs vijf dagen per week voor hun kinderen willen zorgen? Dat is tóch een beetje raar. Terwijl bijna tweederde van de vaders minder zou willen werken…*****

Kortom: het Nederlandse part-time model is een vloek voor vrouwen én mannen.

Want de onuitgesproken norm dat vrouwen deeltijd werken, belemmert vrouwen bij het carrière maken – en mannen bij het zorgen.

Is dat klinklare onzin – of ben jij het er hartgrondig mee eens?

Enne… hoe doen jullie dat, thuis? En waarom?
We horen jouw mening heel graag.

Praat je mee in onze online huiskamer discussieclub op Facebook? ******

feminisme-diana-van-ewijk-lisa-manuels-andersomdraaien

 

 

*) bron: Emancipatiemonitor 2014
De gemiddelde arbeidsduur van vrouwen bleef in 2014 stabiel op 26,4 uur per week, bij mannen was de arbeidsduur met 37,6 uur iets lager dan in 2011. Moeders met een partner werken de minste uren, jonge vrouwen met een partner en zonder kinderen de meeste. Van de mannen hebben vaders met een partner de langste werkweek.

**) bron: Parttime werken is (g)een probleem
Liefst 76,9 procent van de vrouwen met een baan werkt parttime. Ter vergelijking: het gemiddelde in geïndustrialiseerde landen is 25 procent. 3,3% wil meer dan parttime werken. 93% van de NLers vindt part-time werken volkomen normaal, met name voor vrouwen.

***) bron:  Inkomens Panel Onderzoek over de jaren 1989-2000 van het CBS.

****) bron: Emancipatiemonitor 2014

*****) bron: Deze conclusie trok Asha ten Broeke in haar boek ‘Het idee M/V’,
op basis van het SCP-rapport ‘Nederland Deeltijdland’ door TNS Nipo en FNV Bondgenoten,  uit 2008 en het rapport ‘Vooroordelen over parttimers. Echte mannen werken fulltime.’

******)
Om een veilige discussie-omgeving te creëren, is de groep besloten. Ben je nog geen lid, dan kun je dat aanvragen. Lisa en ik laten je dan zo snel mogelijk toe.

 

 

Comments

comments

7 comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *