Ik: “Zeg Jet, ken jij deze meneer ergens van?”
Zij*: “… Uh…”
Ze twijfelt, tuurt ingespannen naar de foto; ze geeft namelijk graag het goede antwoord als haar een vraag gesteld wordt.
“… Uh… nou ja, hij lijkt een beetje op een Piet….?”
Ik: “Oh, maar dit is geen Piet hoor. Deze meneer heet Erik.**”
Zij: “Erik?” Ze kijkt nog eens goed. “Nee, dan ken ik ‘m niet.”
Nee, Jet zit nog lang niet in de concreet-operationele fase ***.
En dat laten we graag zo.
Want of het nu gaat om de Paashaas, Boedha, Jezus of Sinterklaas: Hij bestaat als je in Hem (of Haar, voor de alternatiefdenkenden onder ons) gelooft. Lang leve het magisch denken.
Sinterklaasjournaalstress?
Ik heb dus geen behoefte aan een workshop om om te leren gaan met Sinterklaasjournaalstress.
Maar ik ben wel op zoek naar een manier om het grote niet-geloven straks goed te begeleiden. Deze tip van pedagoog en initiatiefnemer van de Opvoeddesk Emmeliek Boost vind ik erg goed:
“Tussen de 6 en 8 jaar gaan de meeste kinderen aan het bestaan van de Sint twijfelen. Je hoeft in die fase als ouder geen eenduidig antwoord te geven. Je redt het prima met een wedervraag: ‘Waarom denk je dat?’ Wacht met de waarheid totdat er duidelijk signalen komen. In groep 6 wordt verwacht dat kinderen niet meer geloven. Zorg dat je dan de sintlegende rond de herfstvakantie uitlegt en dus niet vlak voor de aankomst van Sint.
Soms reageren kinderen teleurgesteld. Vertel dat zij nu zelf zo groot zijn dat zij ook een Sint kunnen zijn voor anderen. Met grapjes, surprises en kleine attenties. Zo wordt duidelijk dat het de moeite waard is om eerst ‘heilig te geloven’ om daarna de sintgedachte ook weer door te geven.”
uit: ‘Geen stress, kies voor een langzame december’, Trouw, 26.11.2011
Vooral die laatste tip vind ik erg mooi, jij?
*)
Ze is zes jaar, en kijkt elke dag, het liefst twéé keer, het Sinterklaasjournaal.
Ze weet exact hoe alle Pieten heten, ze kan tot in de kleinste details navertellen welke drama’s er spelen in het Pietenhuis, en ze is groot fan van HoofdPiet.
**)
Mooi interview met Erik van Muiswinkel***, alias HoofdPiet, in De Volkskrant . Foto door Robin de Puy.
***)
Haar grote zus wel. Die gelooft in Sinterklaas omdat ze het anders zielig voor Hem vindt. Of, zoals zij dat zegt: “Niet alle kinderen weten dat Sinterklaas niet meer bestaat als er niemand meer in Hem gelooft. Dus blijf ik voor altijd in Hem geloven.”
Ja, Geloof is een ingewikkeld ding.
Pingback: Verwijderstress. Of: hoe ik 803 foto-momenten weggooide.