“Kind, van wie heb je toch die prachtige krullen?” vragen wildvreemde mevrouwen altijd aan mijn nu zesjarige dochter. “Gewoon, van mijn opa,” bromt ze dan – not amused, want die vermaledijde krullen zijn het eerste, en meestal het enige, waar ze op aangesproken wordt.

Een kind met een flinke bos krullen – het lijkt een feest, maar in de praktijk valt het flink tegen.

5 dingen die je als moeder van een krullenkind zeker herkent

1. Elke ochtend die eindeloze stil-zitstrijd

“Kin op je borst.” “Oor op je schouder. Nee, je andere schouder!” “Naar de deur kijken!” Jouw ochtenden zijn gevuld met dit soort commando’s, die om de paar minuten worden afgewisseld met een hartgrondig “Stilzitten nou!”

Want zo’n bos krullen is schattig – maar ook enorm arbeidsintensief. Met een krullenbol temmen ben je minimaal een kwartier bezig – twee keer zo lang als je ook echt alle klitten eruit wil kammen. Vind daar maar eens de tijd voor, tussen opstaan en naar school gaan…

2. Een (terechte) los-haar-fobie

Je kind wil haar haren “Lekker los, mam.” Túúrlijk mag dat…

Maar alleen als je eerst even een contractje ondertekent waarin je beloofd dat je morgen-ochtend extra lang stil blijft zitten om alle klitten die dan vandaag zo onbekommerd in gaan waaien weer te ontrafelen. Zonder gemekker graag.

3. Een kapitaal aan crème-pjes, gelletjes, olietjes en spraytjes in de badkamer hebben staan

En nee, dan overdrijf ik niet. Van old skool Nivea bodylotion tot Aloe Vera-gel, en van homepatische anti-klittenspray tot chemisch krullenspul: ik heb het allemaal op de plank staan. De één om te ontklitten, de volgende om de pluis eruit te halen en een derde om de krullen te fixeren. En dan ben ik er nog een stuk of vier vergeten, geloof ik.

4. Onbekommerd badderen is er niet bij

Even lekker in bad? Ik dacht het niet. Krullend haar moet worden gewassen, er moet een voedende crèmespoeling in, en dan moet het worden uitgekamd en ingemasseerd met een leave-in conditioner.

Dat betekent dus dat jij minimaal een half uur op doorweekte knieën naast het bad zit te worstelen met een weerspannig kind dat lekker onder water wil om Ariël na te doen.
Je zou van minder door je rug gaan.

5. Een rondslingerende-scharentaboe

Ja, okee, ik geef het ruiterlijk toe: ik ben jaloers op het haar van mijn kleuter. Want wát een bonus is dat toch, zo’n bos krullen op je kop. Het maakt niet uit wat je verder aantrekt: doe je haar in een knot bovenop je hoofd en het is een statement. Doe het in een hoge staart en je bent je eigen frizze sizzle*. Krullen zijn instant cute.

Jammer dat ze dat zelf niet inziet en om de haverklap een lok uit haar haar knipt “omdat die stomme krul er steeds uitpiepte, mam.” 

Pfffff… scharen zijn dus taboe.

 

 

*)

Nu we toch nog een klein beetje in Eurovisie Songfestival zijn…: Frizzle Sizzle, allemaal met van die typische jaren 80-krullen.

Comments

comments