Feminisme? Da’s toch een beetje een vies woord. Het doet denken aan BH-loze tuinbroeken, het voortrekken van vrouwen, het verketteren van mannen en aan klagende kenaus die het niet op eigen kracht redden en dus om zich heen beginnen te slaan.
Jammer, want alleen zuur okselhaar – dat is feminisme niet. Maar wat is feminisme dan wel?
“Feminisme is een stroming, waarbij de mensen vinden dat mannen en vrouwen gelijk behandeld moeten worden.” zegt de KinderKennisBank.
Ja, zo simpel is het echt.
Qua definitie dan, hè.
Want die gelijkheid – die is er nog lang niet.
Nee, ook niet in Nederland.
Goed, vrouwen hebben het recht om te stemmen. Om zelf over hun lichaam te beslissen, het recht op anti-conceptie en op abortus. Hoera!
Maar ondertussen… ondertussen is de speelgoedwinkel opgedeeld in een roze en een blauwe afdeling, werkt 75% van de vrouwen in deeltijd en is de meerderheid van de Nederlandse vrouwen niet economisch onafhankelijk.
Ondertussen leven wij in een maatschappij die gericht is op zorgende vrouwen en werkende mannen.
Een maatschappij die draait op het anderhalfmodel, waarbij de man fulltime werkt, en de vrouw parttime, zodat zij haar baan(tje) kan combineren met de zorg voor het gezin.
Maar in hoeverre is dat een eigen keus?
Dat is de vraag.
Nee, als vrouw ben je heus niet gedwongen tot een huissloverig bestaan tussen de mop en het fornuis.
En nee, als man is er niemand die je met een zweep die kantoorkolos in heeft gejaagd.
Maar…
… maar onze maatschappij stikt van de ongeschreven normen en waarden.
Normen en waarden die onze samenleving vormen, maar die nergens (dat is de pest met ongeschreven regels) zwart op wit geschreven staan.
Die ongeschreven regels gaan wij #andersomdraaien.
Want pas als je ze andersomdraait, zie je wat het effect van die ongeschreven regels is. Pas als je ze andersomdraait, en ervaart wat dat met je doet, merk je hoe sturend die ongeschreven regels zijn.
Even wat voorbeelden, hoor.
Nergens staat dat vrouwen moeten stoppen met werken om voor de kinderen te zorgen.
Maar ondertussen moet een kersverse vader twee dagen na de geboorte van zijn kind weer aan de slag, en krijgt de kersverse moeder een spoedcursus babyverzorging.
Dat vrouwen voor de baby’s zorgen, terwijl de mannen werken – dat is normaal.
Nergens staat dat vrouwen geen leiding kunnen geven.
Maar ondertussen worden vrouwen bazig genoemd als ze dat doen – en worden bazige mannen ‘echte leiders’ genoemd.
Dat mannen leiding geven – dat is normaal.
Nergens staat dat meisjes geen wetenschapper mogen worden, en jongens geen huisman.
Maar ondertussen bestaat ‘meisjesspeelgoed’ voornamelijk uit mini-dweiltjes en opmaakgedrochten – en zul je tussen het jongensspeelgoed geen keukentjes of hulpbehoevende baby-poppen aantreffen.
Dat meisjes willen tutten, en jongens willen ontdekken – dat is normaal.
Wij gaan de boel #andersomdraaien – en zo
de ongeschreven normen zichtbaar maken.
Want wij willen die ongeschreven waarden en normen graag met jou bespreken, zodat we van elkaar kunnen leren, en samen op zoek gaan naar het waarom van onze alledaagse keuzes.
Want als je weet waarom je doet wat je doet, kun je ook een andere keuze maken.
Want, even serieus: mini-Swiffers bij het meisjesspeelgoed, en mini-laboratoria bij de jongens – hoe normaal is dat?
Meisjes bazig noemen als ze de leiding nemen – hoe normaal is dat?
Dat 62% van de Nederlanders een vrouw geschikter vinden om kinderen op te voeden dan een man – hoe normaal is dat?
En, als we dan toch vraagtekens aan het zetten zijn: vaders/moeders die fulltime voor hun kinderen willen zorgen, verketteren – hoe normaal is dat?
Vrouwen die wél studeren, maar daar verder ‘niets mee doen’ veroordelen tot suffe mutsen – hoe normaal is dat?
Wij willen een wereld waarin iedereen zijn of haar eigen keuzes kan maken – of je nu een meisje bent, of een jongen.
Of iemand die daar nog helemaal niet uit is, wat ‘ie precies is.
Want dat kan ook nog, in deze LGBT-tijden.
De wereld is groot, dus we beginnen op micro-niveau.
In ons eigen huis, in onze eigen wereld.
En, heel graag, ook in jouw huis, in jullie wereld.
Wij openen een online huiskamerdiscussieclub – en jij bent uitgenodigd!
Want we willen jouw ideeën ook graag horen.
Hoe meer mensen mee willen denken, hoe fijner.
Hoe meer vrouwen en mannen hun mening delen, hoe beter.
Hoe meer deelnemers aan de discussie, hoe interessanter het wordt.
Interessant?
Je moet nog heel even geduld hebben.
Op 8 maart (ja, dat is internationale Vrouwendag) gaan we officieel van start.
Maar volg #andersomdraaien alvast op Facebook
Om te kijken waar we mee bezig zijn, en vooral: om je er tegenaan te bemoeien.
Want wij weten het ook niet.
Wij hebben ook de waarheid niet in pacht.
Wij zijn gewoon, vrouwen, die ons verwonderen over hoe seksistisch en ongeëmancipeerd onze maatschappij ondanks vier golven feminisme nog steeds is.
Dus: lees mee, verwonder je mee en vooral: praat mee!
Tot snel,
Lisa Manuels en Diana van Ewijk
#andersomdraaien is een initiatief van Lisa Manuels en Diana van Ewijk.
Lisa (25) is eigenaar van Elle Aime, een winkel en workshopruimte in Rotterdam. Zij woont samen, is feminist en veganist.
Diana (39) is mede-eigenaar van WebVedettes, een online marketingbureau voor webwinkeliers. Zij woont samen, is feminist én zelfverklaard aanmoddermoeder van twee dochters.
Wil je meer weten over #andersomdraaien?
>> lees hier de #andersomdraaien FAQ
Met grote dank aan:
Saskia van Bon en Zita Bebenroth voor het meedenken en orde scheppen in onze wirwar aan ideeën. En aan Daphne Horstink voor het bedenken van de naam voor ons project.
