Hiephoi, de vlag kan uit! Na een week experimenteren, lijkt het gelukt: 350 gram groenten per werkdag- dat hebben we gewoon keihard gehaald, afgelopen week. En dat terwijl het toch verre van een doorsnee weekje was…
In dit blog een weekoverzicht van ons meer-groente-eet-avontuur, de momenten waarop het kantjeboord (iets met een gebroken sleutelbeentje!) was en wat ik van afgelopen week geleerd heb.
Weekoverzicht #3
Om aan onze max groentetax te komen, zette ik afgelopen week drie strategieën in:
- de hele dag door groente eten
- het avondeten starten met weggooigroente-soep
- onze hele portie ADH-groenten tijdens de vijfdaagse schoolweek eten
> lees hier meer over onze 3 strategieën om als gezin meer groenten te eten
Maandag
Terwijl de grutten hun judo-skills oefenden (voor het laatst voorlopig – maar daarover zometeen meer), zat ik een cafeetje om de hoek nog wat laatste werkklusjes af te ronden. Altijd fijn, zo’n werkdagverlenging na drieën 
Eenmaal thuis bleek ik niet zo bar veel groenten in huis te hebben… Gelukkig doolde er in de vriezer nog een pak diepvriesspinazie rond! Spinaziesoep als #weggooigroentesoepdus… Zo simpel en, zo bleek, een hit bij de kinderen.
>> bekijk recept #weggooigroentesoep Diepvriesspinazie
Dinsdag
Allebei de kinderen aten bij vriendinnetjes. Geen idee wat ze daar hebben gegeten, maar ik gok dat ze niet aan hun max groentetax zijn gekomen.
Zaterdag inhalen dus!
Woensdag
Ik werkte over, en was pas om half 8 thuis. Manlief was de #weggooigroentesoep ‘vergeten’ (hij is niet zo’n soepmens, naar eigen zeggen :-)), maar had dat goedgemaakt met een flinke portie Spaanse Pompoencouscous met oesterzwammen, waarbij de cousous was vervangen door bloemkool. Lekker! Samen met het rauwkost-voorafje en de rauwkost die mee naar school was gegaan, kwamen ze zo toch, hoewel nipt, aan hun max groentetax.
Donderdag
Weet je wat een min-of-meer-goedgeorganiseerd dagritme danig op zijn kop zet? Een kind dat uit het klimrek kukelt…
Niet alleen omdat zo’n kind tergend traag loopt, of omdat de in de haast geconsulteerde huisarts een wachtkamer vol óók lijdende patiënten heeft, niet omdat de kinderradioloog zich héél ergens ophoudt dan de grotemensenradioloog en zelfs niet omdat de lieve artsen op de spoedeisende hulp niet met heel veel spoed naar mijn blijkbaar toch gebroken poppetje komen kijken…
Nee, vooral omdat zo’n minimeisje met een gebroken sleutelbeen zo’n ontzettend wurgend, bijna verlammend schuldgevoel oproept. Een schuldgevoel dat ons integraal doet verlangen naar patat en pannekoeken. Naar wegkruipen in een kop gloeiendhete chocolade. Naar alles en iedereen on hold zetten om dat kleintje te helen.
Nee, zo’n gebroken-sleutelbeentjeskind is nergens bevorderlijk voor – vooral niet voor je voornemen om gezond te eten. Toch wisten we alle cafetaria’s te negeren en thuis een #weggooigroentesoep te nuttigen: pindasoep (van de Kleinste Soepfabriek) met knapperige pompoentop (van Rechtstreex). Het gebroken kind vond het niet te nassen, maar at om het goed te maken een halve emmer snoeptomaatjes en een hele rode paprika op. Stukken beter troostvoer dan patat-frites
Vrijdag
Vrijdag eten we altijd bij Stroop Rotterdam, omdat we die avond onze Rechtstreex Pop-Up Groentewinkel runnen. Op het menu: gazpacho, nacho chips met guacamole en een frisse dip van crème fraîche en wortelloof.
De kinderen aten thuis met manlief, die ons restant verslapte worteltjes omtoverde in een goedgevulde maaltijdsoep met linzen.
Conclusie
Het hanteren van deze drie strategieën werkte goed: het zorgde voor duidelijkheid (vooral ook tussen manlief en mijzelve – niet onbelangrijk, zeker in de hectiek van de avondspits!) en we vingen er een paar probleemdagen mee op. Hieronder mijn leermomenten!
Meer groente eten: leermomenten
In theorie had ik het goed voor elkaar, maar gelukkig is onze dagelijkse praktijk niet zo goed georganiseerd
- Leermoment 1: buiten de deur eten de kinderen minder groente
Bij een vriendin van mij wordt er thuis geklaagd ‘dat je Diana wel lijkt’ als ze over groente eten begint… Meer dan logisch dat niet iedereen zo rigide met groente bezig is als ik. En nee, ik ga niet rond etenstijd langs bij die vriendinnetjes om Jet haar bakje wortels te brengen. Dat halen we wel in op een andere dag.
Oplossing:
die 350 gram groenten per werkdag werkt perfect – als je de zaterdag in sommige gevallen ook als werkdag beschouwt - Leermoment 2: houd het gezellig
Meer groente eten moet niet synoniem worden met saai, stom en vies. Ik wil ook niet dat de kinderen op school groenten weggooien, om geklaag van mij te voorkomen.
Oplossing:
ik vraag de kinderen elke dag of ze het lekker vonden, en zo nee: hoe we ervoor kunnen zorgen dat ze morgen wel met plezier hun trommeltjes leegeten. Vaak zit dat in een andere soort tomaatjes kopen of meer variëren in de groenten (dus niet 5 dagen per week een halve komkommer). - Leermoment 3: maak er een feestje van
Om de kinderen te leren dat groenten eten niet automatisch inhoud dat je gaat zitten knagen, wil ik graag variëren.
Oplossing: ik verwerk groente vaak in onverwachte gerechten: bietenbrownies bijvoorbeeld, die voor minstens 45% uit biet bestaan, of bloemkoolcouscous – waarin de couscous rauwe bloemkool is. - Leermoment 4: meer groente eten = meer werk
Groente schoonmaken, schillen en snijden kost meer tijd dan een liga uit een doosje halen en in de trommel stoppen. En die tijd is er ’s ochtends niet altijd…
Oplossing: zorg dat iedereen dit besluit draagt – en meehelpt om het doel te bereiken. Bij ons werken we alle vier aan een goede en gezonde start van de dag: de kinderen snijden komkommer, roosteren boterhammen, pimpen elkaars havermout. Het voordeel voor ons: minder werk en meer gezelligheid. Het voordeel voor de kinderen: ze hebben invloed op wat ze eten – en dat zorgt er weer voor dat ze het ook echt opeten allemaal. Een klassieke win-winsituatie - leermoment 5: voorbereiden is key
We zitten natuurlijk niet elke week in het ziekenhuis, maar er is wél elke week een moment (of meer dan één…) waarbij het totaal anders loopt dan gepland.
Oplossing: zorgen dat ik genoeg groenten in huis heb – zowel in mijn groentela als in diepvries. De diepvriezer is wat dat betreft een uitkomst: diepgevroren groenten blijven eindeloos goed. Enne: ook wat fatsoenlijke (dus zonder zooi!) kant-en-klare soep, zoals die van De Kleinste Soepfabriek, zijn onontbeerlijk.
Kortom: ik kan weer aan de slag volgende week!
Zelf ook meer groenten eten?
>> lees artikel Meer groente eten voor gezinnen: 3 strategieën
>> lees artikel Weggooigroente-soep tegen voedselverspilling en voor max groentetax
Da’s alvast een mooi begin
Enne: benieuwd hoe het ons afgaat? Volg me op Facebook, Twitter en Instagram, ik laat regelmatig zien hoe het gaat (of juist niet gaat!) met onze dagelijkse #maxgroentetax.
