Voedsel, het (ingebeelde) toekomstige gebrek daaraan en de schade die de productie ervan aan mens en milieu veroorzaakt, is een wereldwijd probleem. Een probleem dat het liefst biotechnologisch te lijf wordt gegaan. Torenflats voor grondloze sla, nepvlees dat écht bloedt, stadsreactors vol spirulina… we zetten alles op alles om meer en efficiënter te produceren.
Tegelijkertijd gooien we ontstellende hoeveelheden perfect eetbaar voedsel weg. Dat lijkt niet alleen contra-productief – dat ís het ook. Hoe onfuturistisch ook: tegen het domweg opeten van je restjes kan voorlopig geen enkel biotechnologisch initiatief op.
Hoe je het ook wendt of keert: wij gooien wereldwijd een derde van al het voedsel dat we produceren weg. 1,3 miljard ton, om precies te zijn. In Nederland komt dat neer op 800 miljoen kilo. Voor de visueel-ingestelden: dat zijn 100.000 vrachtwagens vol perfect eetbaar voedsel.
Dat is zonde: niet alleen van het voedsel en van het geld, maar ook van de grondstoffen die gebruikt zijn om al dat voedsel te produceren, verwerken, verpakken, transporteren en koelen. Om nog maar te zwijgen van het water dat werd gebruikt en de CO2 die wordt uitgestoten. Not so fun fact: als voedselverspilling een land was, was het de derde grootste uitstoter van CO2, na het als mega-vervuilers bekendstaande China en de Verenigde Staten.
Al dat weggegooide voedsel doet kort gezegd een onnodig beroep op onze steeds schaarser wordende grondstoffen en heeft een onnodig hoge impact op het milieu. Bovendien is die verspilling immoreel: wereldwijd lijdt 1 op de 8 mensen honger. Met een kwart van het in het westen verspilde eten kunnen we al die hongerlijders voeden – daar hoeven we geen (soja)boon extra voor te kweken.
Maar even terug naar het begin: 800 miljoen kilo, dat klinkt als zo’n enorm probleem – daar kun jij als huis-tuin-en-keuken-consument toch niks aan doen? Wel dus! Met een pan, 750 ml water en een snufje zout maak je van restjes uit eigen groentela een flinke pan soep – en een wereld van verschil.
Jij en ik gooien namelijk grofweg 14% van het voedsel dat we kopen weg. Na brood en zuivel zijn dat voornamelijk groenten en fruit; ongeveer 12 kilo op jaarbasis. Waarom? Omdat we domweg niet weten wat we met die halve zak spinazie, drie verschrompelde wortels of kwart spitskool aan moeten.
Daarom sluit ik graag af met een heel a-technische toekomstvisie: ga gewoon koken! Als we allemaal, eens per week, soep of een smoothie maken van resten uit eigen koelkast, redden we 204 miljoen kilo groenten en fruit van de vuilniswagen en reduceren we de Nederlandse verspilling met een kwart. Let’s feed bellies, not bins!
*) ‘Vrouw’ mag ook 
Deze column is geschreven in opdracht van Rotterdamse Nieuwe, in de serie: ‘De ongezouten mening van…’ Het werd voor mij het startpunt van een onderzoek naar ecotarisme – en hoe je als ecotariër eet. Als mede-Soephoofd is het mijn doel om huis-tuin-en-keuken-consumenten te informeren over voedselverspilling en te inspireren daar in eigen keuken iets aan te doen. Onze kant-en-klaar kookmixen helpen je je #weggooigroente in mum van tijd om te zetten in een soepje of een stapel pannenkoekjes. Maar ecotarisch eten gaat verder dan voedselverspilling voorkomen – hoeveel verder, dat onderzoek ik in deze serie columns.
Lees je mee?
Wil jij ook bewuster eten, maar heb je niet echt (of zelfs helemaal geen) idee waar te beginnen? Volg mij @ecotarivist op Twitter, abonneer je op onze nieuwsbrief en ga mee op onderzoek! Meteen beginnen met minder voedselverspillen? Download gratis mini-poster #weggooigroentesoep.
