Gedachten, Ode aan een Moeder
comments 3

Huismoeder

ode-aan-moederschap-theresea-hartgers-diana-van-ewijk

Ze wordt een beetje verguisd, de laatste jaren. Haar harde werk wordt afgedaan als geteut in de marge en haar ambities als ‘zonde van je opleiding’.  Op het schoolplein wordt ze gevreesd (want zij zal het allemaal wel beter weten, zeker), op feestjes wordt ze gemeden (“Wát doe jij? Oh. Nou. Ik spreek je zo nog wel even.”) De huismoeder…

De huismoeder heeft naast een stoomstrijkijzer, een hypermoderne kruimeldief en een stofzuiger met gemotoriseerde miniborstel een heel arsenaal aan schoonmaakmiddelen, ondergebracht in de categoriën ‘Droog vuil’, ‘Aangekleefd vuil’ en ‘Onzichtbaar vuil’. Die flessen zijn bovendien, stuk voor stuk, keurig voorzien van een etiket.

Maar de huismoeder is meer een wandelende vlekken-encyclopedie.

Zij heeft een hoger doel met haar schoonmaakschema.
En juist daarom zweert zij bij chloor, dikbleek en Dettol – behalve natuurlijk als ze milieu-bewust moedert, want dan doet ze alles met groene zeep, schoonmaakazijn en soda.

Was ik maar iets meer zoals de huismoeder – maar nee.

Ik heb óók een kast vol schoonmaakmiddelen – maar het grootste deel daarvan komt uit het huis van een overleden oud-tante en is waarschijnlijk al dertig jaar over de datum. Ik zeg ‘waarschijnlijk’ omdat ik het niet weet; de meeste etiketten zijn al sinds de jaren ’70 verdwenen.
Als gevolg van dat aanhoudende vlekkenonbenul zit ons ooit witte tapijt onder de ingedroogde spetters, klodders en plurkjes – en neem ik me al járen voor om te googlen hoe ik die eruit krijg.

Mijn huis is alleen op het oog schoon – als je een beetje bereid bent door je wimpers te kijken.

Hetzelfde geldt, even een zijsprong, ook voor mijn kinderen: die gaan één keer per week in bad – als er tenminste niets tussen komt, anders redderen we gewoon wat met een washandje. Of twee.

Nee, voor mij is het huishouden een helse klus, waar ik met alle liefde iemand voor inhuur.

Zo niet de huismoeder; zij ziet haar huishouden als een bedrijf.

Haar hoogste streven is dat het goed loopt, allemaal. Dat haar huis aan kant is, en haar gezinsgenoten gezond zijn, en liefst ook gelukkig.

De kinderen van de huismoeder (drie blakende exemplaren) zijn, net als haar hond (een labrador), konijnen (Vlekje en Snuitje) en hamsters (drie stuks, voor ieder één) keurig verzorgd.
Hun tanden zijn gepoetst – van voren, van achteren en bovenop.
Hun gezichten zijn gewassen – met een washandje, niet met een natte vinger.
Hun haren zijn gekamd, gecheckt op luizen en waar nodig ingevlochten – in strakke, onnavolgbare patronen.

Dat geldt voor haarzelf overigens niet.

Zij is zeker geen slons, maar heeft domweg te weinig tijd om zichzelf uitgebreid te verzorgen – daar zijn haar dagen te druk voor.

Zij levert haar kinderen keurig op tijd op school af – elke dag weer.
Zij vult hun broodtrommels met verstandig-belegde, liefst zelfgebakken volkoren boterhammen een bak wortels en een doosje rozijntjes – en die worden opgegeten ook.
Zij neemt iedere week alledrie de gymtassen mee naar huis om de zweetkleding te wassen – en geeft ze op maandag, zonder mankeren, weer mee naar school.
Zij vindt overigens nooit of te nimmer een stinkende schoolbeker vol zure melk terug – zij ruimt elke dag de schooltassen keurig uit.

“Does it spark joy?” Met dat soort hippe kul houdt de huismoeder zich niet bezig.

De huismoeder hoeft geen dure Marie Kondo-achtige cursussen te doen – zij ruimt gewoon elke dag een uurtje op. Ja, ook ín de kasten, achter de gordijnen en onder de bedden – zij kent haar huis als haar broekzak. Een keurig nette broekzak overigens – de huismoeder neemt elke dag de trappen even af met een licht-vochtig doekje.

Ondanks haar drukke schema heeft (of eigenlijk: máákt) de huismoeder tijd om haar kinderen te begeleiden.

Eenmaal thuis uit school serveert zij thee met een partjes gesneden appeltje.
Huiswerk wordt, op vaste tijden, gedaan aan de af- en opgeruimde eettafel, spreekbeurten voorbereid tussen de schuifdeuren en zwemlessen geoefend op het hoogpolige tapijt.

En kotst de hond op het tapijt, nét als zij Jeroentje naar judo moet brengen?

De huismoeder panikeert niet, maar gooit een handje zand over de drab, kalmeert de hond, vlecht de haren van haar dochter Frozen-style en veegt, inmiddels vijf minuten later, probleemloos de derrie op. Nog een kneepje citroen erover en ze gaat fluitend de deur uit. Met die vijftien minuten vertraging was rekening gehouden, natuurlijk, dus ze zijn ruim op tijd.

Rust, reinheid en regelmaat – daar zweert de huismoeder bij.

Niet omdat ze alleen dán zielerust vindt, maar omdat dat de voorwaarden zijn waarop haar gezin gedijt. En omdat ze weet dat alles te allen tijde in het honderd kan lopen. Anders dan de Control Freak-moeder creëert ze daar de ruimte voor.

Soms zou ik willen dat ik haar was – maar ik ben haar niet.

Tegen de tijd dat ik haar geduld heb, zijn mijn kinderen allang het huis uit.
Ben jij wel huismoeder, loud and proud? Of heb je ambities om iets meer te huismoederen?

Lees dan vooral even door…

Getekende ode aan de huismoeder

huismoeder

In de aanloop naar Moederdag brengen wij* elke week een getekende ode aan de moeder. Of nou ja: aan een bepaald type moeder, want moeders zijn als Smekkies in alle Smaken. Wij verdeelden ze onder in zes soorten en delen er iedere week één. Vandaag is dat dus de huismoeder.

Ben of ken jij een huismoeder?

ode-moederschap-theresa-hartgers-voor-diana-van-ewijk

 

Download en print als jij zo’n huismoeder bent/kent – of als je aspiraties hebt in die richting.

>> download de huismoederposter!

Mooi aan je eigen muur, of aan die van een vriendin die wel wat meer in control zou willen zijn – of juist minder, want deze poster is ook best een spiegel, in sommige opzichten :-)

 

 

 

*) Wij, dat zijn Theresa Hartgers en ik. Theresa** geeft via haar blog elke week een haarscherp beeldcommentaar op het ploetermoederleven. Zij ving de carrère-moeder op liefdevolle wijze in een poster.
Dit is overigens deel 2 in de zesdelige serie Ode aan de Moeder.
deel 1: de Lamaarwaaien-moeder
deel 2: de Control Freak-moeder
deel 3: de Sexy MotherF*-moeder (ook wel MILF of yummy mummy)
deel 4: de huismoeder

**)

aanmoddermoeder

Theresa Hartgers is klein, met krullen en altijd knalroodgestifte lippen.Zij heeft één kind meer dan mij, woont in een prachthuis dat wordt gedomineerd door een enorme klok (zonder wijzers) en rijdt kriskras door Rotterdam in haar vintage automobiel.

Zij blogt bovendien over haar ploetermoederleven. En dat is zeer de moeite waard, want zij vangt in haar beeldcolumns precies de wanhoop die ook mij weleens overvalt als ik weer sta te twijfelen bij een bonusaanbieding pleepapier. Haarscherp, maar wel met de nodige humor. Want het leven is geen tranendal, ook al modderen we dan geregeld maar wat aan.

>> bekijk het blog van Theresa Hartgers en duik in haar archieven!

Comments

comments

3 comments

  1. Herken mezelf in veel dingen wel (hoe kan het anders ik ben een thuisblijf moeder ) Ben benieuwd waar de punten die niet overeenkomen wel terug komen. Dus ik blijf lezen

  2. Pingback: Moederdag Printable: Ode aan een Moeder (Minizine + Quiz)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *