… geen idee eigenlijk hoe deze oer-Hollandse krop aan zijn naam komt. Omdat het boterzacht is misschien… Mooi felgroen, ronde, golvende blaadjes, een zacht, fris zoetige smaak- veel Hollandser kun je het niet krijgen. Deze week maken we een #MoestuinMaaltje met…
Rutger Kopland was mijn lievelingsdichter. Ja, dat klinkt niet erg literair, een lievelingsdichter, maar het was toch echt waar. Dat zit zo:
Mijn eerste moestuinervaringen heb ik een paar jaar gelden opgedaan met rucola. Samen met een buurman had ik het een en ander voorgezaaid in de keuken, dat vervolgens net iets te lang laten staan, waardoor we dus van die beetje pierige steeltjes hadden, om uit te planten. Niet al te florisssant, maar…
Het is best weleens lastig, als beginnend ondernemer*. Ik hoor of bedenk iets en als ik het leuk vind om te doen, dan ga ik het doen ook. Los van de vraag of het nuttig is, wie er nu eigenlijk op zit te wachten en of het ook financieel eigenlijk wel een handige keuze is… Worstelen is […]
Bevroren kocht ik ze altijd, met een beetje bloep*. In van die overzichtelijke donkergroengrijze blokjes. Ik roerde ze door de pasta, met een plak van die plastic zalm en een hele hoop crème fraîche. Tja… als student wist ik niet beter. Mag ik mijn moeder daar de schuld van geven?
Koken is, net als moestuinieren, veel experimenteren en geduld hebben. Afhankelijk van de omstandigheden lukt het de ene keer wel, en de andere keer niet… En net als met koken, kun je veel ontdekken door te proeven.
Verslaafd zijn ze bij ons thuis. Aan schermpjes, aan de Donald Duck en… aan wortels. En nee, ik overdrijf niet. Je kunt ze ’s nachts niet wakker maken om vuurwerk te kijken (dat vinden ze verre van interessant), maar voor wortel maken ze graag een uitzondering.
Of het nu in de lucht zit of niet, met dit groeizame weer is iedereen aan de zaai gegaan. Overal zien we leuke moestuintjes staan: in kleurige zakken, lege melkpakken of afgedankte ijsbakken, in glazen potjes en onder PETflessen, en nog veel meer! Hartstikke leuk, maar… hoe krijg je die sprietjes groot? En vooral: wat ga je […]
“Kom,” zei de kleuterjuf, haar stem druipend van enthousiasme, ‘We gaan zaaien!” “Leuk!” dacht ik, vier jaar oud en grif bereid om alles, maar dan ook alles, wat de kleuterjuf zei voor heilige waarheid aan te nemen, “zaaien!” Man o man, wat viel dát tegen.