Bonen zijn de bom! Toch eet ik ze veel te weinig; ik vind zelf peulvruchten koken namelijk best ingewikkeld. Terwijl ik dat wel zou moeten, van mezelf, in plaats van in blik of pot te kopen*. Dus dan begint de stress: hoe krijg je dat nou net zo lekker? Of liever nog: lekkerder?

Yvette van Boven deelde in het Volkskrant Magazine een supertip voor nog lekkerder bonen. Ik heb het recept uitgescheurd en in de keuken gehangen, maar voor iedereen zonder Blendle hier het recept.

Bonen à la Van Boven – ingrediënten

Bonen à la Van Boven – bereidingswijze

• Week de bonen zeker 12 uur in een grote kom water.
• Giet ze af en zet ze met schoon water (ongeveer 3 vingerkootjes boven de bonen) op, schuim ze af als het kookt, draai het vuur dan heel zacht, zo zacht dat de bonen amper borrelen en voeg dan een snuf zout toe.
• Brand de citroenen in een koekenpan op de gesneden kant tot ze gaan blakeren en voeg ze samen met wat stukken tomaat, knoflook en wat takjes (niet alles!) oregano aan de pan toe. Giet er een ruime centimeter olijfolie op, zodat de bonen door de vetlaag onder water blijven.
• Nu is het afhankelijk van de grootte en de leeftijd van de bonen afwachten en proeven tot ze gaar zijn. Die van mij deden er ruim 2 uur over, maar soms zijn ze ook in 45 minuten tot een uur gaar. Voeg na het proeven steeds een snuf zout en wat verse oregano toe. Roer en proef regelmatig, ineens zijn de bonen perfect gaar en door het langzame koken zijn de schillen ook niet gesprongen.
• Schep ze uit de pan, kook het kookvocht in tot een dikke saus, breng op smaak met een drup azijn en giet een pollepel over de bonen bij opdienen.

Ik heb het meteen uitgeprobeerd (ik maakte er bovenstaande fasolada** van!) en vond het ongelooflijk lekker. Ik vind bovendien het idee om het kookvocht te bewaren en in te zetten als smaakmaker briljant. Echt een dikke vette aanrader, deze bonen à la Van Boven!

 *) Waarom zelf bonen koken?
O ja, daar zou ik nog op terugkomen. Bonen zijn super-ecotarisch voedsel: ze worden lokaal geteeld, en door ze te drogen worden ze ook nog eens duurzaam houdbaar gemaakt. Ze hoeven niet gekoeld of bevroren te worden, en ze worden superlicht verpakt. Bonen in blik of pot zijn ook heel lekker, en veel handiger, maar: je koopt dan een pot of blik (verpakkingsmateriaal), met bonen in vocht. Dat vocht gooi je weg (of je maakt er aquafaba*** van) – terwijl je het wel met dat loze gewicht hebt laten vervoeren.

**) Fasolada – dat is een rijkgevulde soep van witte bonen, uit de Griekse en Cypriotische keuken. Fasolada wordt gemaakt van witte gedroogde bonen, olijfolie, winterwortel, ontvelde vleestomaten, fijngesneden selderij en ui – en ik voegde nog wat geroosterde pompoen toe.

***) Aquafaba?
Dat is het opkloppen van bonenkookvocht. Dat is namelijk zo rijk aan eiwitten, dat je het in kunt zetten als ei-vervangere – sterker nog: je kunt er gewoon schuimpjes van bakken. Super-ecotarisch, want no waste én vegan!
>> Bekijk hier het recept voor superlokale vegan meringues

Op zoek naar een duurzaam en dogmavrij dieet?

Wil jij ook bewuster en vooral: duurzamer eten, maar heb je niet echt (of zelfs helemaal geen) idee waar te beginnen? Lees meer over mijn zoektocht als ecotarivist, volg @ecotarivist op Twitter, abonneer je op onze nieuwsbrief en ga mee op onderzoek! 

• > Bekijk de 12 maandthema’s
• > Bekijk hoe een Ecotarisch Dieet eruitziet (met richtlijnen, 10 tips + voorbeelddagmenu)
• > Word lid van de groep aspirant-ecotariërs – samen is het toch leuker leren!

Als we de 12 maanddoelen halen, eten we aan het eind van het jaar zonder al te veel gedoe lekker binnen de grenzen van de planeet, volgens de richtlijnen van de Gezondheidsraad en binnen de grenzen van het Nibud. Doe mee!

Comments

comments