Gedachten
comments 9

Zuur okselhaar. Iets met feminisme.

IMG_4966.JPG

“Ja!” zei ik een paar maanden geleden. Ja, ik ben een feminist.*” Niet alleen hier, maar ook op Facebook. Die feminisme update* gaf een hoop reuring: het grootste deel van de vrouwen ageerden tegen het woord ‘feminist’, iemand stelde een nieuw woord voor: ‘equalist’ en slechts een enkeling stemde volmondig in met mijn, in retrospectief boude, bekentenis.

Opvallend ook: de update kreeg maar 19 likes – maar genereerde wel een enorme discussie. Blijkbaar vindt iedereen er wat van, maar wil niemand zich ermee associëren.

Wat is dat toch? Dat taboe op het woord feminisme?

“Feminisme is een stroming, waarbij de mensen vinden dat mannen en vrouwen gelijk behandeld moeten worden.” zegt de KinderKennisBank.

Daar kan toch geen weldenkend mens tegen zijn?

Ik ben al jaren, schoorvoetend, feminist.

Schoorvoetend, want ja.
“Ja, maar, ik heb de boeken van Joke Smit nooit gelezen.”
“Ja, maar, hoe zit het met die vierde golf?”
“Ja, maar, er zijn toch veel ergere dingen in de wereld? Ebola, om maar wat te noemen?

Een eindeloze stroom van Ja, maar-gedachten tolden door mijn hoofd, elke keer als ik uit de kast wilde komen.

Genoeg daarvan.
Om het even heel cru te zeggen:

Hell yeah, ik ben een feminist!

Ja, er zijn tig aannames, ideeën, theorieën en meningen over ‘het hedendaagse feminisme’.
In dat opzicht was de eerst en tweede golf lekker duidelijk: je streed voor kiesrecht, het recht op onderwijs, het recht op arbeid en meer van dat soort praktische zaken.

Nu is dat anders.

Ten eerste: strijden? Dat past niet zo bij mij.
Ten tweede: los van het dichten van de loonkloof valt er, hier in Nederland, niet zoveel concreets meer te bevechten. Even kort door de bocht dan, hè.

We zijn inmiddels bij de vierde golf en bekvechten over de string van Beyoncé – is die nu wel of niet feministisch?

We vullen fora vol met verhitte debatten over het recht om je okselhaar te laten staan en de vraag of mannen vrouwen nou wel of niet mogen nafluiten op straat.

Stuk voor stuk vragen waar je eindeloos over kunt discussiëren.

Logisch, want al die vragen komen uiteindelijk voort uit dezelfde grondgedachte: dat mannen en vrouwen nog steeds niet gelijkwaardig behandeld worden.
Sterker nog: dat we daar zelf hard aan meedoen.

Aan de slag met feminisme

Lisa Manuels*** en ik zijn bezig met een project waarmee we  het begrip feminisme bespreekbaar willen maken. Let wel: het begrip, niet het woord.****

We gaan op zoek naar de reden waarom gelijkheid zo lastig te realiseren is.

We gaan dieper in op de aannames/ideeën die voor ongelijkheid zorgen.
We kijken naar hoe die aannames/ideeën richting geven aan ons dagelijks leven.
We gaan, hopelijk samen met jou, even stil laten staan bij de ongelijkheid die er nog steeds is tussen mannen en vrouwen.

We willen, kortom, graag een gesprek op gang brengen.

Onze eigen dode hoeken in kaart brengen. Vastgeroeste ideeën loswoelen – en weggooien als ze niet meer van toepassing zijn.
We willen kijken hoe en wat we van elkaar kunnen leren.
En daar beginnen we op 8 maart 2015***** mee.

Maar uh… zuur okselhaar?

Oja, zuur okselhaar.

Lisa en ik zijn druk bezig met het opstarten van dit project – en we zoeken nog een naam.
Op dit moment twijfelen we nog tussen: #ZuurOkselhaar of… #HetzelfdeGelijk

#ZuurOkselhaar

Verwijst naar oldskool femisme en trekt, let’s face it, direct de aandacht.

#HetzelfdeGelijk

#HetzelfdeGelijk komt voor uit ons uitgangspunt: mannen en vrouwen zijn niet hetzelfde, maar wel gelijk.

VRAAG: wat vind jij? #ZuurOkselhaar of #HetzelfdeGelijk?

Welke naam heeft jouw voorkeur? En waarom?
Je mening wordt zeer gewaardeerd!

 

*)

Vijftig reden waarom ook ik feminist ben.

**) lees hier de Feminisme-discussie op Facebook terug.

***) Lisa en ik kennen elkaar van.. nou ja, van online. Bovendien runt ze Elle Aime, een winkel/workshopruimte in Rotterdam.  Toen ik dit blog net gelanceerd had, kwam ik haar tegen op een feestje. “Heb je gezien, Lisa, dat ik een persoonlijk blog ben gestart? Over soeprecepten, leuke hebbedingen, columns over mijn moederschap..” Ze viel me in de rede: “En over feminisme, toch?” “Uh… ja… ook over femisme.. uh… ja.”
Ik was toen nog niet uit de kast, maar maakte à la minute een afspraak om eens wat verder te praten over feminisme. En of we daar niet wat mee zouden kunnen, met zijn tweeën :-)

****) de discussie over het woord feminisme laten we even voor wat ‘ie is. Het staat tezeer in de weg van een inhoudelijke discussie over gelijkheid.

*****) Yep. 8 maart. Ofwel: Internationale Vrouwendag.

Comments

comments

In categorie: Gedachten

door

Diana van Ewijk is, naast officieel Soephoofd, ook kapitein van het #KliekjesCollectief en social mediamanager in #BlueCity010. Een storyteller met de focus op foodwaste!

9 comments

  1. Daphne zegt

    Ha, ik ben benieuwd waar jij en Lisa mee gaan komen, dat kan alleen maar goed zijn! :-)

    Een goede hashtag is wel lastig te vinden. (Het woord feminisme maar even daar gelaten)
    Om #zuurokselhaar moest ik wel gniffelen en ik ga hem steeds leuker vinden, maar ben wel bang dat je het er mee in het negatieve trekt door de associaties. En volgens mij snappen een hoop mensen sarcasme niet, zeker online.

    Dus dan die andere.
    Of #anderswelgelijk. Of #rechtevenredig #uniekgelijk #overeenkomstiganders #gelijkgelijk #andersomdraaien #iedereengelijkanders #mannenvanaardevrouwenvanaarde #neeisnee #turbotuinbroeken #iklaatmnsnorstaan #zucht

    Weet je wat, doe toch maar #zuurokselhaar. *grijns*

    Groetjes,
    Daphne
    (Equalist van de zuurokselhaarbeweging met geschoren oksels)

  2. Denken over verschillen in gelijkheid.
    Ik ben voor! Feminisme is voor mij geen vies woord, maar ik ben old school.
    Vind zuur okselhaar wel heel ranzig.
    Maar anderswelgelijk blijft nou niet bepaald lekker hangen.
    Turbotuinbroeken van Dafne misschien?

  3. Leuk!

    Hopelijk gaan jullie ook alle gelijkheid in de wereld uitlichten. Anders wordt het zo zuur. Dan is #zuurokselhaar wel op z’n plek.

    De tweede url heeft uitleg nodig, *niet*?

  4. “Los van het dichten van de loonkloof valt er, hier in Nederland, niet zoveel concreets meer te bevechten.” Oef, da’s wel heel kort door de bocht, als je enigszins om je heen kijkt dan zie je nog genoeg belangrijke zaken die nog bevochten moeten worden. Maar daarover ga ik dan graag over in gesprek met jullie, want als het nieuwe feminisme érgens over moet gaan, is het de vrijheid om een eigen mening of visie ergens op te hebben in plaats van ‘we moeten allemaal bh-loos door het leven’.
    Zoals ik al op Facebook zei: alsjeblieft geen #zuurokselhaar, veel te negatief. Waarom niet iets als #vrijgelijk of #gelijkig? Hetzelfde zullen mannen en vrouwen nooit worden, gelukkig ook maar. Mannen zullen altijd fysiek sterker zijn, vrouwen zullen altijd als enige geslacht kinderen kunnen baren, bijvoorbeeld. 100% gelijk zullen we daarom ook nooit worden (en daarmee bedoel ik zeker niet dat de vrouw altijd minder gelijk eindigt dan de man!), maar we kunnen wel streven naar (noem het strijden, voor diegene die wat prominenter de barricades op wil) zoveel mógelijk gelijkheid.
    Wat de naam ook wordt, wat jullie ook gaan doen: goed initiatief, feminisme moet op de agenda blijven!

  5. Soms kan ik zo genieten als ik lekker sta te koken en hij zijn schouders staat te verbreden met het hakken van hout. 😉
    Nee we zijn niet het zelfde, maar toch gelijk. #HetzelfdeGelijk

  6. Ierdwyfke zegt

    Zuur Okselhaar heeft mijn voorkeur. Dat andere is te voorspelbaar. Maar goed… In deze vind ik het zure okselhaar ook best confronterend, wat is er mis mee? Met okselhaar? Waarom word het geassocieerd met een bepaalde bevolkingsgroep of met nog weer een andere bevolkingsgroep.
    Als we ons dan allemaal fe*hoest*minist vinden, waarom is het dan zuur en waarom zijn we dan bijna verplicht het af te scheren want anders is de associatie met bepaalde bevolkingsgroepen of ‘vies’ al gauw gemaakt.
    Gek dat we niet meer kunnen accepteren dat het gewoon uit ons lichaam groeit en het dus bij het pakket vrouw/man hoort…
    Any how, fe*hoest*minisme. Vies woord en het interesseert me niet meer.
    Waarom? Omdat ik al meerdere malen uit die boot ben geflikkerd dan wel niet gekielhaald door mijn mede gleufdieren.
    Ik werk namelijk niet … Oh ja, ik had een ‘carrière’. Zo een waar je tussen 8.30 en 17.00 aanwezig hoort te zijn en je dingen moet doen die je opgedragen worden. Fijn in het harnas, fijn in de schone schijn die de middle- en upperklass belieft. Je moét vooral meedoen, juist als vrouwmens. Kun je lekker meekeuvelen op feestjes, heur je er helemaal bij.
    Toen ik mijn weloverwogen keus doorzette na 6 maanden zwangerschap was de schok ook niet te overzien. Ik nam ontslag en werd moeder… *koekoek*
    De enige die nog achter mij stond was mijn betere wederhelft, een man in deze… Blijkbaar was het een virus en ik besmettelijk. Zo, werd ik even gediscrimineerd.

    Ik dacht dat fe*hoest*minisme ook inhoud dat je je eigen keuzes kunt maken als vrouw zijnde?
    Bovendien vind ik dat ik een top baan heb. Ik ben naast founder van mijn eigen bedrijfje ook nog eens directeur van een huishouding en heb 3 man(nen) personeel in dienst.

    We zijn totaal doorgeslagen in het feministische gedoe.
    Ik heb het altijd geïnterpreteerd als;
    – je bent gelijk aan het manvolk omdat je mens bent
    – je hebt het recht om jezelf te ontwikkelen in je dromen en ambities
    – stemrecht

    Blijkbaar heb ik het verkeerd geïnterpreteerd … En dat vind ik jammer.
    Maar spijt heb ik er niet van.
    Ook al ben ik van een 36 urige werkweek naar een 144 urige werkweek gegaan, ik ben mezelf dankbaar voor de ruimte die ik kreeg nadat ik ontslag nam.
    En nee, geen financiële ruimte. Maar ruimte om mezelf te ontwikkelen en naar een hoger level te tillen. Dat eindelijk te kunnen doen wat ik leuk vind (zo tussen de drukte van het gezinsleven door).
    Het is me zoveel meer waard dan 3x per jaar op vakantie kunnen gaan.

    Doe nou gewoon eens wat je hart je ingeeft… Al die vooroordelen … Al die schone schijn … Het maakt niet wie je in je pure werkelijkheid bent.

    • Dankjewel voor je reactie. Even heel kort door de bocht, en allerlei zijpaden negerend: dit is precies hoe wij er ook instaan. Zonder oordeel kijken naar je eigen (voor)oordelen, zonder een ander/andere keuze te veroordelen. To be continued… (in februari hopelijk al!) Dank nogmaals!

  7. Pingback: Soupe de la Semaine: Knolselderijsoep met paddestoelen

Laat een reactie achter bij Twirre Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *