Dikke stress, die Nieuwjaarskaarten – ieder jaar weer.
Niet dat ik niet iedereen het allerbeste wens voor het nieuwe jaar, in tegendeel: in gedachten straal ik goudbeglitterde regenbogen uit naar jullie allemaal, als een Troetelbeertje* dat zijn stinkende best doet wolkenwereld te redden. Maar die f*cking goede wensen ook nog op papier zetten? Dat blijkt ieder jaar weer een brug te ver.
Je moet weten: onze Nieuwjaarskaarten, die maken we zelf.
Ja, je hebt op de kunstacademie gezeten of niet.
Vóór die kaarten gemaakt kunnen worden, is niet minder dan goddelijke inspiratie gewenst.
Die goddelijke inspiratie** – die komt meestal pas op 23 december, en meestal pas na flink wat duimschroefaandraaierij. Op 23 december wordt hier ten huize dus altijd heel naarstig getekend, en 24 december staat meestal in het teken staat van stressen bij de plaatselijke copyrette, waarna de kakelverse Nieuwjaarskaarten, inclusief kerstzegels, op het aanrecht liggen te wachten op al die beste wensen die we op ze gaan schrijven.
Maar dan… dan is het kerstavond.
Om ze netjes te houden, leggen we de Nieuwjaarskaarten even weg.
Op een slimme plek, natuurlijk, zodat we ze makkelijk terugvinden.
Dan is het Kerst.
Dan zijn het die heerlijke tussendagen.
Dan is het Oud.
Dan is het Nieuw.
En dan is het, zomaar ineens, 2 januari.
We worden wakker tussen bergen zooi, een scheefgezakte kerstboom, en een aanrecht vol kliekjes en korsten poedersuiker en besluiten: we gaan vandaag puinruimen.
En pas uit de allerlaatste berg, verstopt tussen de op kerstavond zo gezochte gasbrander, dat extra pak dinerkaarsen en het verloren gewaande Playmobil-Sinterklaasje, komt de stapel Nieuwjaarskaarten tevoorschijn.
Shit.
De Nieuwjaarskaarten.
Gelukkig vinden we meestal binnen een dag de decemberzegels terug en kunnen we op 3 januari dan eindelijk aan de slag.
Of nee, wacht.
We moeten nog vier manden achterstallige was wegwerken. Nieuwe gymschoenen kopen voor de grutten. Vijf mailboxen opschonen. De kerstboom aftuigen en opbergen. Toch maar een tochtstrip op de voordeur zetten. De kleuterfiets repareren.
En zo zitten we ook dit jaar weer, op maandag 5 januari, tussen de resten van het Driekoningen Cupcakes bakken, 60 Nieuwjaarskaarten te schrijven.
Mocht jij geen Nieuwjaarskaart van ons ontvangen, weet dan dat ik in gedachten goudgeglitterde regenboogjes jouw kant op straal.
Happy New Year met zijn allen!
*)
Troetelbeertjes stráááál!
**) Geen klachten over de Nieuwjaarskaart zelf, overigens. Ik vind het echt geweldig hoe JanJaap ons gezin zo treffend weet neer te zetten:
.. en dat op basis van deze (niet zo geweldige) selfie:
Hulde aan de goddelijke inspiratie!
