“Neem er maar een stuk of 30 mee,” zei ik. “Je kunt nooit genoeg oliebollen hebben.” En dus stond Mirjam met man, dochters, drie liter champagne én een stuk of veertig oliebollen voor de deur. Lang leve oudejaarsavond!

Ja, die drie liter champagne is opgegaan. Net als plusminus 30 oliebollen. De kinderen bleven wakker tot een uur of één, de mannen speelden een of ander bordspel bij de buren en wij voerden eindeloze gesprekken – niet eens allemaal alleen over werk*.
Om vijf uur rolden de laatsten van ons gezelschap hun bed in; en om half acht waren de eersten weer wakker. Vandaag is dus dé dag om onze grootste wens van 2014 ten uitvoer te brengen.

Pyjamadagje met appelbollen, oliebollen en broodpudding

Een van de hoogstgenoteerde wensen op onze kerstvakantielijst was namelijk: een pyjamadagje. Gewoon, de hele dag in pyjama, met een boek, de krant, een iPad, whatever.

Niets doen, dus.

Niet de kerstboom aftuigen.
Niet de nieuwjaarskaarten** schrijven.
Niet toch nog even dat wandje witten.

Gewoon helemaal niets.

We beginnen 2015 dus met het vervullen van de grootste wens van 2014: een pyjamadagje.

Goed, ik maakte wel een oliebollenbroodpudding***.
En ik fiets zo nog even naar Delft – en terug.
Maar dat doe ik allemaal in pyjama.
En als ik thuiskom ga ik, nog steeds in pyjama, oliebollenbroodpudding eten, en kliekjes chocolade marshmallowtaart en een stuk of vijf resterende appelbollen. Met vrienden en buren, hoop ik. Een soort nieuwjaars high tea. Dresscode: pyjama en pluishaar.

Hiephiephappyhappy 2015 gewenst allemaal!

*) dé klacht van Meneer Mijnes: dat Mirjam en ik het altijd binnen no time over werk hebben. Niet gewoon gezellig over kinderen, ofzo, maar over bloggen, Instagram, Facebook en ondernemen…

**)

De nieuwjaarskaart is bijna af… alleen nog even schrijven, adresseren en frankeren.

***) de oliebollenbroodpudding maakte ik naar dit recept van Brenda.

Comments

comments